Nakon niskih udaraca ispod pojasa i gnusnih laži od strane Luke Petrovića na sjednici Skupštine grada Trebinja prije nekoliko dana, potrudio sam se radi javnosti da pronađem samo neke od ulaznica i članskih karti fudbalskog, košarkaškog, rukometnog i kluba malog fudbala “Leotar” iz raznih sezona.
Iako je opšte poznata činjenica ko je ZA sport, a ko PROTIV sporta u gradu na Trebišnjici, nije zgoreg da objavim i ove karte kojih se ponosim, a mnoge nažalost nisam uspio pronaći, kao što je simbolična karta – kupovina stolice iz sezone 2002/03 kada je Leo igrao kvalifikacije za Ligu šampiona.
Suvišno je i govoriti o ulozi moje tetke Mire, ružno je govoriti o sebi, ali mislim da su najbolje rekli na desetine poziva i prilazaka po gradu, javna podrška na društvenim mrežama, pa i ona tiha, da niko ne čuje.
Ogorčen sam svim sportskim kolektivima, koji ne smiju javno da se oglase, iako su mnogi sportski direktori, predsjednici klubova, članovi upravnih odbora privatno pružili podršku Miri.
Takođe, mnogi odbornici vladajuće većine izrazili su duboko poštovanje i podršku, te govorili da je smiješno i suvišno pričati ko je ko, ali naravno ne javno na sjednici, već daleko od Luke Petrovića, jer “pusti đavola”.
Naprijed LEO, nazad KRIMINAL!
Opširnije u video-prilogu:
ČITAMO LI SE?! 