Početak kraja?

Teško je i popisati sva dešavanja koja su se dogodila u posljednjih par dana u Srbiji, Crnoj Gori i Republici Srpskoj. Tri vladara ove tri napaćene, ojađene i pokradene države kao da su planski udarili po neistomišljenicima.

I dok u Crnoj Gori narod i sveštenstvo vodi borbu sa vladavinom Mila Đukanovića, brani manastire od otimanja i ne dozvoljava da se prvenstveno Ostrog, pa i ostali manastiri pretvore u Međugorje, turističke atrakcije gdje bi mafija uzimala novac, SNS(D) vodi borbu u skupštini.

Koalicija sa dvije strane Drine SNS(D) krenula je sa borbom ali protiv opozicije.

Opozicija u Republici Srpskoj suočila se sa lažnim dokumentom Programa reformi, u kome je na 21 stranici (a originalni dokument sadrži 53) objelodanjen dokument gdje je vlast pokušala da spere sa sebe odgovornost zbog potpisa koji vodi Bosnu i Hercegovinu, pa i Republiku Srpsku sa njom u NATO pakt, pa je u vreloj atmosferi ministar unutrašnjih poslova RS Dragan Lukač prijeteći udario otvorenom pesnicom narodnog poslanika Draška Stanivukovića.

Protest protiv nasilja i ulaska u NATO pakt, pa i čitavog pokušaja zamajavanja naroda, održan je sinoć u parku Mladen Stojanović, pred par hiljada ljudi, a gle čuda – i kontramiting, vjerovali ili ne – 200m pored.

Razlog kontramitinga saznali smo kasnije, gdje je pružena podrška u nasilju u skupštini, te pokušana ponovna “patriotska mantra” i bacanje magle u oči okupljenom (ili dovezenom narodu, s obzirom na broj autobusa).

Strah u narodu veliki je, a imajući u vidu da je u Crnoj Gori uspio proći i izlazak iz zajednice sa Srbijom, priznavanje nezavisnosti tzv. Kosova, pa naravno i ulazak u NATO, nije ni čudo što je veliki broj ucijenjenih morao doći na ovaj kontramiting.

U Srbiji ništa manje “veselo”. Opozicioni poslanici zbog stanja u Crnoj Gori došli su sa parolama u parlament na kojima je pisalo “Vučić i Milo braća blizanci”, “Milo, Vučiću”, a upućenu poruku zaustavilo je novo nasilje u skupštinskim klupama u posljednja 3 dana.

Postavlja se logično pitanje, a to je – hoće li Milorad Dodik i Aleksandar Vučić, dobitnici ordenja od strane patrijarha Irineja skočiti u pomoć SPC u Crnoj Gori i zašto neće?

I dok su sveštenici hapšeni i tučeni, narod blokirao ulice širom gradova i opština Crne Gore, uhapšeni opozicioni poslanici, a Zakon o “slobodi” vjeroispovijesti usvojen, SNS(D) ćuti.

Jasno je samo jedno – tri vladara imaju samo različita imena. Motiv je isti – vlast. Cilj je jedan – novac, a očigledno je da je fetiš – moć.

Tužno je što je narod kolateralna šteta (godinama), a još tužnije je što postoje i oni koji preko svega mogu mirno preći.

Narode, vrijeme je! Zaslužujemo slobodu i dokaz da živimo demokratskoj, a ne diktatorskoj Evropi, lažnoj zavjesi pridruživanja i praznih obećanja. Dokle da nasjedamo na istu priču?

Pamet u glavu, noge na ulice!

Podrška za hrabre koji su već ustali i koji će tek ustati, a onima koji ćute na sve ovo želim poručiti: SRAM VAS BILO!

Đ. V.